Wszystko się tak pięknie układa… Wystarczy poczekać i zaufać!

Nie mogę Wam o tym nie napisać. Ten pomysł chodzi za mną już od jakiegoś czasu. Pamiętacie mój tekst o zbiegach okoliczności? Jeśli nie, to zapraszam do kliknięcia i zapoznania się z nim w ramach wstępu do tego, co tu zaraz opiszę.

Bardzo bym chciała, aby ten wpis i Was zachęcił do podzielenia się szczęśliwymi zbiegami okoliczności, które Was ostatnio spotkały. Oto moje propozycje:

#1

Zbliżały się urodziny cioci mojego syna, więc szukałam dla niej upominku. Wpadła mi w oko czarna torebka z uszami Myszki Mickey. Wyglądała dziewczęco i elegancko ze srebrnym łancuchem, ale nie byłam do końca przekonana, czy solenizantka ucieszy się z trochę dziecinnego/humorystycznego stylu torebki. Ostatecznie zrezygnowałam z niej.

Kilka tygodni później szykowałam się na imprezę w domu koleżanki. Byłyśmy już ubrane i gotowe do wyjścia, kiedy jedna z nas krzyknęła, że porwały jej się rajstopy. Ja się za to zorientowałam, że nie wzięłam ze sobą małej torebki. Zrozpaczona koleżanka oznajmiła, że albo ktoś ją zawiezie do sklepu po rajstopy, albo nigdzie nie idzie. Padła nazwa Primark, a właśnie tam kilka tygodni wcześniej znalazłam torebkę Myszki Mickey. Poprosiłam koleżankę, żeby mi ją kupiła. Znalazła zarówno rajstopy, jak i torebkę, której używam do dziś, a impreza udała się na medal!

#2

Jechaliśmy z mężem na zakupy spożywcze. Nuda. Byle jak najszybciej kupić, co trzeba i wrócić do domu. Coś mnie jednak tknęło, żeby wziąć ze sobą lustrzankę. Pomysł był irracjonalny szczególnie, że nie mamy samochodu, a transport publiczny zostaje mocno utrudniony przez 20 reklamówek wypełnionych zakupami. Posłuchałam jednak intuicji.

Kiedy wracaliśmy już do domu (zajmując w autobusie po 2 siedzenia przez ilość toreb), zaczęłam przeglądać zdjęcia na lustrzance. I wtedy dostrzegłam siedzącą niedaleko nas starszą parę, która cały czas się uśmiechała, a pozytywna energia dosłownie od niej parowała. Powiedziałam mężowi, że chcę ich zapytać, czy mogę im zrobić zdjęcie. Zagadałam do nich nieśmiało, ale chyba zbyt cicho, bo nie zareagowali. Spłonęłam rumieńcem zawstydzenia, ale zapytałam jeszcze raz. Tym razem obydwoje na mnie spojrzeli i przyzwolili na zrobienie im zdjęcia. Byłam zachwycona i szczęśliwa. Co prawda moja prawie zerowa wiedza na temat obsługi lustrzanki dała CZARNE efekty na zdjęciu, jednak udało mi się, z pomocą pewnej duszyczki, rozjaśnić je w domu, a moich cudownych modeli możecie podziwiać tutaj:

#3

Dzisiaj w pracy byłam bardzo zajęta udawaniem tego, jak bardzo jestem zajęta, więc do głowy przychodziły mi ‚genialne’ pomysły. Sprawdziłam, czy w mojej małej miejscowości istnieje kółko czytelnicze. Istnieje! Super, dobrze wiedzieć. Kółko spotyka się raz w miesiącu w każdy pierwszy piątek miesiąca. To już nie jest takie super, bo w piątki pracuję, a spotkania odbywają się w środku dnia. Zaczęłam kombinować, trybiki w mózgownicy szalały. Poszłam podzielić się swoim pomysłem z managerką i obie zaczęłyśmy myśleć nad rozwiązaniem. Od słowa do słowa, podczas naszej burzy mózgów, doszło do tego, że przypomniałyśmy sobie o czymś…

Szkoła mojego synka będzie zamknięta cały przyszły tydzień. Z racji tego musi on iść do przechowalni ( 😉 ). Niestety, także ona będzie zamknięta w piątek, więc zmuszona byłam wziąć w pracy wolne na ten dzień. I to nie żaden inny piątek, jak właśnie… pierwszy piątek miesiąca! Czy mogłam mieć większe szczęście?

 

Wierzę w zbiegi okoliczności i w to, że każdy ich doświadcza, choć nie każdy zauważa. A jak jest z Tobą? Zauważasz swoje?