Oddałam włosy!

Śpieszę donieść, że obcięłam włosy! Nie byłoby w tym jednak niczego niezwykłego, gdyby nie kilka szczegółów:

1. Przez większość swojego życia miałam bardzo długie włosy. Jeszcze dzisiaj, przed obcięciem, były do połowy mojego zadka. Mocno utożsamiałam się z ich długością i nigdy nie chciałam ich obcinać. Jestem romantyczną osobą, głowę mam zawsze wysoko w chmurach, zachowuję się naturalnie i w zgodzie z własnym systemem wartości, nie cierpię powielania/mody/trendów i właśnie tak wyobrażałam sobie wiadomość, którą wysyłają światu moje długie włosy. Uważałam, że są wizualną demonstracją mojej osobowości.
2. Jestem podekscytowana i zaintrygowana samym tym pomysłem. Przez tyle lat włosy były nierozerwalną częścią mojego ciała i życia, więc może tak ogromna odmiana oznacza, że nadchodzą, albo już nadeszły wielkie zmiany? O ile swojego życia raczej nie zmieni się za sprawą obcięcia włosów, tak może zadziałać to odwrotnie: coś we mnie pękło, coś się zmieniło i nie jestem już tą samą osobą, którą byłam wcześniej.
3. Oddałam swoje włosy na szczytny cel. Fryzjer, u którego byłam, współpracuje z organizacją charytatywną tworzącą peruki z prawdziwych włosów dla dzieci, które je utraciły wskutek przeróżnych chorób. Nie będę ukrywać, że stanowiło to dla mnie dodatkową motywację i nie pozwoliło mi się wycofać. Postanowiłam oddać taką długość, z jakiej producenci peruk mogą zrobić użytek. Ale co tu dłużej gadać… Zapraszam do obejrzenia zdjęć :

 

I co myślicie??? 🙂