Świat bez smaku i zapachu

Dziś mija tydzień odkąd utraciłam zmysł zapachu i smaku. Jest to oczywiście spowodowane infekcją covid-19. Nie mam żadnych innych objawów, nie męczy mnie gorączka, kaszel, katar, bóle, wysypki czy inne nieprzyjemności. Zdaję sobię sprawę z tego, że jestem szczęściarą. Utrata dwóch zmysłów przy możliwości utraty życia to mała cena. Nie zmienia to niestety faktu, że bywa ciężko…

Bałam się, że dopóki nie wróci mi smak i zapach będę bardzo chudnąć. W końcu jaka to przyjemność jeść coś, co smakuje jak powietrze, i to za każdym razem? Jest jednak zupełnie odwrotnie: jem za dziesięciu. Dlaczego? Zwyczajnie nie czuję, że coś zjadłam… Dopiero jak żołądek dosłownie pęka mi w szwach, przestaję w siebie wrzucać co popadnie. Okazuje się, że odczuwany przy jedzeniu smak również ma swoją rolę w odczuwaniu sytości.

Od tygodnia kilkadziesiąc razy dziennie wsadzam nos w co popadnie w nadziei, że poczuję zalążek zapachu. Nieważne, czy mój nos znajduje się obecnie w słoiku z octem, kawą, butelką płynu zmiękczającego czy perfum. Nie czuję NIC. Wczoraj nie zorientowałam się nawet, że moja córeczka ma pieluszkę pełną numeru 2, a to już zabawne nie jest. Nie czuję, kiedy coś się przypala na patelni, nie czuję dymu, który wlatuje do domu przez okna, bo sąsiad postanowił palić liście. Podtykam mężowi pod nos mleko, mięso, ser i inne produkty, które mogą się szybko zepsuć, zanim je użyję. Modlę się o to, żeby jak na złość nie zaczął gdzieś wyciekać gaz…

Jeżeli miałabym wymienić jakieś pozytywy mojego obecnego stanu, byłyby one następujące:

1. Mogło być dużo gorzej
2. Nie czuję smrodku przebieranych pieluszek z numerem 2
3. Mogę jeść wszystko, co jest zdrowe, a czego w normalnych warunkach nie mogę przełknąć, na przykład: buraki, brukselkę czy suszone owoce.

Nawyk wąchania wszystkiego tak wszedł mi w krew, że kiedy zbliżyła się do mnie dziś rano twarz mojego męża, który chiał mi dać buziaka przed wyjściem do pracy, z automatu ją powąchałam.

Nie jest to przyjemne przeżycie, ale pociesza mnie fakt, że jest tymczasowe. Z badań wynika, że około 84% osób odzyskuje oba zmysły w przeciągu miesiąca. Około 96% w ciagu pół roku. Niektórym niestety smak i zapach nie wracają nawet po roku… Całe życie byłam przeciętniakiem i mam nadzieję, że teraz też nim będę. Będzie to bowiem oznaczało, że wrócę do normy za 3 tygodnie.

Podzielcie się proszę swoimi ewentualnymi doświadczeniami w tym zakresie.