33/52 – Choinkowy interes życia

Sztuczną choinkę, którą co roku przystrajamy na święta, mam już od tylu lat, że sama straciłam rachubę. Wydaje mi się, że staruszka może mieć 9 lat. A najlepsze jest to, że dorwałam ją nieświadomie za cenę kociego żarcia 🙂

Lata temu, w ostatnim momencie zorientowałam się, że nie mam choinki. Pobiegłam do sklepu z artykułami domowymi i stanęłam przed półką z drzewkami. Bez samochodu, za to z kilkuletnim Krystianem u boku, musiałam liczyć siły na zamiary. Wybrałam całkiem dużą i całkiem lekką choinkę. Cena też była super: 12 funtów. Na pudełku była jednak naklejka z przeceną 50% – miałam za drzewko zapłacić £6! W podskokach ruszyliśmy do kasy, gdzie po zeskanowaniu kodu kreskowego pani kasjerka poprosiła o… £3.50! Musiałam wyglądać na zdębiałą, bo pani kasjerka z rozbawieniem wyjaśniła, że ta choinka jest z kolekcji z zeszłego roku i chcieli się ich szybko pozbyć. Byłam z siebie taka zadowolona, że nawet gdyby choinka miała ważyć 50kg i miałby na niej siedzieć Krystian, to i tak doniosłabym ją do domu 🙂

Życzę Wam kochani cudownych, kolorowych, migoczących, ciepłych i mięciutkich Świąt.

Reklama